
คนเรา..อย่าพยายามกักเก็บน้ำตา
ถ้ารู้ว่ามันเกินจะกั้นไว้ได้ ไม่มีใครเกิดมาแล้วไม่เคยร้องไห้
แม้กระทั้ง วันแรกที่ลืมตาดูโลก ก็ต่างร้องไห้ด้วยกันทั้งนั้น...จริงม่ะ?
เมื่อมี... น้ำตา...นั่นไม่ได้หมายความว่าอ่อนแอ
แต่ บางทีอะไรที่มันมากเกินไป เกินกว่าที่จะรับไว้
ก็จำเป็นที่ต้องระบายออกมาบ้างดีใจมาก...เสียใจมาก...ตื้นตันมาก
ความรู้สึกแบบนี้ทำให้เราเสียน้ำตาได้ทั้งนั้น
เพียงแต่อย่าฝืนตัวเอง ต้องยอมรับความรู้สึกของตัวเอง
อย่าปิดกั้นความอ่อนแอ....ของตัวเองถ้าอยากร้องไห้...ก็ร้อง ซะให้หายอึดอัด
ร้องไห้ ไม่ใช่เรื่องที่น่าอาย เรากล้าที่จะร้องไห้ คือ คนที่เข้าใจความรู้สึกของตัวเอง
ยอมรับในสิ่งที่ตัวเองกำลังเป็น..เพราะ คนที่เสียใจแล้วไม่ร้องไห้
ไม่ระบายออกมานานๆ ไปอาจจะทำให้มีความเศร้าอยู่ลึกๆ
แล้วเลือกที่จะระบายออกมาเลยไม่ดีกว่าหรือ
อย่าพยายาม อดกลั้น ที่จะร้องไห้ปล่อยให้น้ำตามันไหลออก
จนกว่าจะสบายใจ และ เมื่อน้ำตาเหือดแห้งไป
เราจะได้ความเข้มแข็งกลับมาให้ตัวเรา..
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น